Weekverslag week 5 Nieuw Zeeland

21-11
Te Awake- Napier
Was lekker rustig nog toen we opstonden. Lekkere douche genomen en goed ontbeten. Naar Napier met de auto is ongeveer een half uur tot het centrum. Leuke plaats en voor een paar dollar konden we tot 's-avonds parkeren. Het plaatsje is bekend om zijn mooie gebouwen in de art deco stijl. We hebben er dus aardig wat mooie plaatjes en film kunnen schieten. tussendoor niet vergeten om lekkere koffie met wat extra's te nemen. Het is niet altijd leuk om een foto te maken met zo'n huis of speciaal gebouw met dan een modern gebouw erachter, maar ja.
's-Middags nog in Marina World, maar de show viel een beetje tegen. Achter ons zaten een stel Amerikanen die daar nogal wat commentaar op hadden. Na afloop werden de dieren nog gevoederd en werd er ook uitleg gegeven wat men er allemaal doet om de zeedieren en hun leefomgeving te beschermen. Daarna op ons gemak weer naar de camper en rond een uur of 4 waren we weer terug op de camping en hebben nog een poosje in het zonnetje gezeten. 's-avonds hebben we de voorbereidingen gedaan voor de trip naar Cape Kidnappers.
22-11
Cape Kidnappers - Taupo
Aangezien we pas rond een uur of elf vertrekken, hebben we nog een poosje in het zonnetje zitten genieten en tegen half elf naar het vertrekpunt. Er kwamen 2 grote trekkers met dubbele wagen aan en het hele spul werd opgeladen en over de steenrand van het strand naar beneden naar de watergrens. Onderweg kregen we regelmatig te horen wat er te zien was aan onze rechterzijde. Dit was de rotskant, maar daar werd uitleg gegeven waar breuklijnen liepen van aardbevingen (Nieuw Zeeland heeft per jaar ongeveer 50.000 kleine aardbevingen, maar het overgrote deel merk je niet eens). Ook kan je op de foto zien hoeveel breuklijnen er dus op een kilometer soms zitten. Onderweg moesten de chauffeurs/reisleiders nog een nieuw pad hakken, want er waren wat rotsen naar beneden gekomen de afgelopen week!!!!
Tegen een uur of half een naderden we het punt waar we moesten afstappen en naar een pad konden waarmee je naar de Cape kon en bij de grootste kolonie van de vier met Jan van Genten.
Op een gegevens moment kom je bovenop de klip en als je te hard doorloopt sta je gelijk midden tussen de Jan van Genten. Heb foto's en film kunnen maken en kon bij de vogels komen tot op een halve meter. Als je een Jan van Gent ziet starten om te gaan vliegen lijkt hij heel onbeholpen, maar in de lucht is het een heel gratieuze vogel. Ze zijn ook best nog wel groot. Ook waren er in veel nesten net uitgekomen jongen en bij een paar nesten hadden de jongen geen nestharen meer maar kregen hun goede verenpak. We hadden ongeveer een 3 kwartier om foto's e.d. te maken en daarna moesten we weer een goede twintig minuten terugwandelen.
Hierna ging het terug ineens een stuk sneller. Ook voor de schooljeugd die op de tweede trekker zaten gaven de chauffeurs gas en dan even hard door het water te rijden. Tot hun hilariteit en een nat pak hadden ze zo. Bij het startpunt de auto weer opgehaald en we zijn richting Taupo gaan rijden. Rond half zeven daar aangekomen en een camping opgezocht. Het dorp ingewandeld en in een restaurant heel lekker zitten eten (de prijzen vallen ons tot nog toe erg mee)
23-11
Taupo - Hamilton.
Op tijd opgestaan en ontbeten. rond 8.15 uur weggereden richting Roturoa. We zijn daar al geweest, maar niet bij deWhakerewarewa met de Pohutu Geyser. Terwijl we daar aan kwamen rijden zagen we deze net spuiten. We zijn begonnen aan de rondwandeling en de tijd een beetje goed in de gaten gehouden en op tijd bij de geyser op wacht gaan zitten. Het barstte er van de Japanners en Chinezen en filmen zonder hun praten was haast niet mogelijk. Toch mooie foto's en film kunnen maken. Hierna zijn we doorgegaan naar Ngongotaha, waar een cabine lift ons naar boven heeft gebracht. Leek wel Oostenrijk maar dan zonder sneeuw. Ook een soort bungee jump gezien. 3 personen werden in een stoel gezet, langzaam opgehesen en daarna bleef dit zo enige seconden hangen en plotseling als een katapult afgeschoten naar 150 km per uur in 2 seconden. Je had ze moeten horen gillen. We hebben daar een leuke wandeling boven gemaakt en wat gegeten. Daarna weer naar de auto en door naar Hamilton. we hebben nog wat hagelslag en drop voor Angelique Lempers (nu Freed) wat we bij haar willen afgeven. Ze had haar telefoonnummers gemaild. Gebeld en ze was vanavond thuis. Vanaf onze camping zijn we gaan wandelen, maar het bleek achteraf verder als gedacht. Maar toch gevonden en onze boodschappen afgegeven. Gezellig zitten praten hoe het ons is vergaan, maar ook zij het ervaart in Nieuw Zeeland. Tegen 11.15 uur naar huis en tegen twaalf uur waren we weer op onze camping.
24-11
Hamilton - Waitomo Caves.
We zijn op tijd weer opgestaan en daarna met de auto richting het centrum van Hamilton gereden. Eerst het centrum in om onze terugreis te herbevestigen. Men had gezegd dat dit door de meeste info's gedaan werd, maar we werden doorverwezen naar een reisbureau. Dit opgezocht en deze hebben ons het telefoonnummer van Malasyan Airlines gegeven. Naast het reisbureau was een Starbucks en onder het genot van een kopje koffie met wat lekkers gebeld en de terugreis herbevestigd. Verliep reuze eenvoudig en snel. Daarna naar een raderboot langs de rivier gegaan en een tochtje geboekt. Leuk om te doen en lekker geluncht. Rond twee uur weer terug en we zijn naar de Waitomo Caves gereden. Hamilton uitkomen viel niet mee dus doen we dat gewoon op een alternatieve manier. Onderweg getankt. Met een kortingsbon van Woolworth ( als je meer dan 40 dollar besteed aan boodschappen krijg je een voucher en hiermee krijg je bij shell pompen 4 dollarcent korting). In Waitomo snel de camping gevonden, plaatjes besproken en door naar de Tavern voor het diner. Bea heeft vanavond geen kookdienst.
25-11
Waitomo - New Plymouth.
Op tijd er uit en ontbeten. Met de camper naar het Museum gereden want we hadden daar een tour gezien met het bezoeken van drie aparte grotten. Geboekt en om even voor negen uur waren we bij de bekende Waitomo Cave. In verband met een grote brand in december vorig jaar is men nog druk bezig om de huisvesting weer op orde te krijgen. Door een gids werden we meegenomen naar de ingang en uitleg over diverse zaken volgde. Langzaam wordt het steeds donkerder en op een gegeven moment zie je echt niets meer. Daar laat de gids je enige tijd staan en dan merk je dat je toch weer dingen gaat zien. Met een lampje leidt hij je verder en dan kom je bij het riviertje. je kan op de boot stappen en als je een eindje gevaren hebt, zie je om een hoek pltotseling een spoor van lichtjes verder de gang inlopen. We varen voor ons gevoel een heel eind, maar dat is niet zo. Je hebt in het donker echt geen gevoel van afstand o.i.d. De gids trekt de boot aan een lijn die boven ons hoofd hangt rond en we komen dan vanzelf weer bij ons beginpunt uit. Helaas lukt het filmen en fotograferen niet. De apparaten reageren niet op het weinige licht wat de gloeiwormen uitstralen. Rond kwart voor tien weer buiten en door naar het busje wat ons naar de andere twee grotten brengt. Norm, onze chauffeur en gids legt in het kort uit wat we gaan doen. We hebben een groep van 11 personen en 1 gids. Eerst rijden we een goeie twintig minuten door de omgeving dan worden we bij een paadje gebracht en daarvandaan wandelen we naar de eerste grot. De gids is met de auto intussen rond de heuvel gereden en we zien hem daar weer terug met helmen en dergelijke. Iedereen krijgt er een en hij laat zien hoe je licht aan en uit kan doen en waarom je hem nodig hebt. Het begin is nogal laag en maar goed dat we dus een helm op hebben, anders had ik vast een paar bulten op mijn kop gehad. Ook hij laat ons weer wennen aan het donker. Als grapje worden de heren tussen de dames gezet. Hij zegt tegen mij het volgende maar dan in het engels. Je kan iedere dame in haar derriere knijpen ze weten toch niet wie er naast ze staat. Ik heb me maar op de vlakte gehouden en netjes gevraagd moet ik de linkse of de rechtse dame dan knijpen. Rechts stond namelijk een forse engelse dame en links mijn vrouw. Hier was de overvloed aan gloeiwormen nog veel beter te zien als in de Waitomo grot. Foto's maken van diverse zaken mocht hier wel met flits. Hierna terug naar de ingang en buiten naar een hutje gewandeld waar koffie en thee met koek klaarstond. Was ook voor de personen die een beetje nicotine nodig hadden. Daarna door naar de tweede grot. Hierin waren geen gloeiwormen maar dit was meer gericht op het grotonderzoek en de vondsten die er de afgelopen jaren zijn gedaan. In een van de takken hebben ze namelijk de resten van een MOA gevonden.Ook gebeurt het wel dat een stuk van het dak instort van een grot doordat het verzuurde water de verbindende aarde oplost. Het kan ook gebeuren dat een koe, schaap o.i.d. over een dergelijk punt loopt en dat het instort. De beenderen vinden ze dan later vaak in een grot. Rond een uur of 1 zijn we weer teruggebracht naar het stadje en zijn we gaan rijden richting New Plymouth. Dit is niet zo ver van mount Taranaki.
Rond half zven op de camping en na het eten nog even de benen wezen strekken.
26-11
New Plymouth - Oakura
Op tijd er uit en even over 8 uur vertrokken we om een tour rond mount Taranaki te maken. Helaas hebben we de bergen alleen maar in de wolken of door de regen kunnen zien. Ook bij een info centrum geprobeerd, maar alleenfoto's van het houtsnijwerk voor de deur kunnen maken en later van de Dawson Falls. Weer is niet best.Zijn daarna weer wat gaan toeren en het weer wordt wat beter. De route 45 gevolgd (wordt ook wel Surfroute genoemd.) Leuk om te toeren en bij veel plaatsjes onderweg verwijzing naar het strand om te kunnen surfen, zwemmen, kite surfen e.d. Daarna verderop weer een camping opgezocht in Oakura. Het is maar 14 kilometer van New Plymouth vandaan. Zijn na het eten naar New Plymouth gereden en daar een internet cafe opgezocht. Nu kon ik wel de rest tot zondag publiceren.Maandaggaan we weer toeren richting Hamilton, want woensdag loopt onze reis ten einde en moeten de camper inleveren.