Weekverslag week 2 Nieuw Zeeland

27-10
Camper opgehaald bij United Campervan. Uitleg gekregen en de overeenkomst opgesteld en eventuele risico's afgekocht. Daarna vertrokken. Links rijden valt niet mee en dan nog eens met je linkerhand schakelen terwijl je altijd met een automaat rijdt is best wel lastig. Ook nog eens door een andere manier van bewegwijzering nog eens de weg kwijt geraakt. Meer dan 40 km omgereden voordat we op de M1 zaten. Maar daarna ging het steeds beter. Buiten de stad wordt het rustiger en kunnen we ons wat beter op het gemak voelen. Het landschap is lieflijk en het weer is redelijk. Rijden vaak door kleine plaatsjes en stoppen af en toe voor een kopje koffie e.d.
Later in de middag komen we rond een uur of vier in de buurt van Paparoa, waar we een kleine camper camping opzoeken. Het weer was lekker en de temperatuur prima. Rustige omgeving en Bea had lekker gekookt, waarna we ons best wel rozig voelden. Zijn dan ook op tijd naar bed gegaan.
28-10
Vanmorgen op tijd op (7 uur) en even over acht uur zijn we weer vertrokken. De avond hiervoor had de eigenaresse van de camping ons verteld over het Kauri Museum. Dat ligt maar op 10 kilometer van Paparoa en was onze eerste stop Best wel interessant zeker als je bedenkt dat in het verleden een groot deel van NZ vol was met kauri bomen. Door een of andere ramp is dit veranderd. Nu zijn er nog wel kauri bomen maar dat is nog geen 5 % van wat het ooit geweest is.
Nu wordt er van het kauri hout nog veel opgegraven en bewerkt. Mooie meubels maken ze er vaak van. Ook de rest van het museum geeft een overzicht van de geschiedenis van NZ.
Later komen we langs het Waipoua Forest, waar de boom Tane Mahuta staat. Leuk was wel dat er iemand in Maori aan het zingen was terwijl wij naar de boom in het bos gingen. Gaf wel een apart gevoel. Voor de rest een rustige doorreis gehad en zijn via Rawene doorgereden naar Ahipara. Daar weer een leuke kleine camping opgezocht en ons voorbereid voor de volgende dag naar Cape Reinga.
29-10
Vanmorgen vroeg doorgereden naar Kataia en daar bij Sand Safari's een tocht geboekt. Zelf mogen we daar niet rijden met de camper. Helaas zat het weer niet mee. 's-Nachts was het weer minder geworden en 's-morgens regende het al wat. Dit werd erger en er kwam nog veel meer wind bij. Rond negen uur vertrokken met een bus vol mensen. Eerst langs nog wat hotels, motels e.d. om nog meer mensen op te halen. Daarna langs Awanui naar het ninetee mile beach. Daar geeft de chauffeur wat gas bij en op een gegeven moment rijden we met de bus rond de 110 km. per uur en het lijkt wel of er geen hobbeltje op zit. Onderweg verteld de chauffeur nog allerlei interessante zaken over het gebied. Ongeveer halfweg gaat hij richting de duinen en via een watergang gaat hij daar naar een plaats waar we de hoge zandduinen kunnen beklimmen.
We krijgen ook een soort surfplankje mee, waarmee we naar beneden kunnen glijden. Dit gaat best lekker totdat je een beetje scheef gaat, dan vlieg je er letterlijk uit en zit alles onder het zand. (bea heeft de foto). Ondertussen is het weer nog minder geworden. Nog meer wind en veel regen en rukwinden als toetje. Bij Cape Reinga op het hoekje staat de Vuurtoren. Hier hoost het gewoon. Maar toch zie je dat aan de foto's niet af. Daarna zijn we weer ingestapt en verderop hebben we met de chauffeur de lunch gebruikt. Lekker broodjes en goede koffie. Daarna weer aan de terugweg begonnen. Op wat tussenstops vertelde hij wat daar was. Bij een opgraving van
Gumdiggers liet men ook zien hoe men vroeger de gom naarboven haalde en hoe diep men ging om er bij te komen. Bij het Ancient Kauri Kingdom zijn we binnen geweest en men heeft daar best mooie dingen staan (bankje op foto wat niet zo duur is.) Ook nog wat souvenirs gekocht voor bekende mensen. Daarna na terug naar Kataia en met camper weer terug naar Ahipara.
30-10
Vandaag gaan we door naar Waipu Cove. De natuur is immens en het is niet altijd zo te filmen of op een foto te zetten. Via de Twin Coast Discovery Highway nu eerst langs Doubtless Bay en daarna door naar Kerikeri. Hier zouden niet ver van elkaar leuke winkeltjes staan met allerlei soorten houtsnijwerk, jade en andere zaken waar we wel interesse voor hebben. Helaas blijkt de route wel leuk, maar de winkels liggen dermate ver uit elkaar, dat we er maar twee bezocht hebben en daaraan waren we al dik 2 uur kwijt. We zijn daarna maar terug naar de camper gegaan en zijn verder gereisd. Daarna door naar Waitangi. Hier liggen de treaty ground, waar de maori met de engelsen de overeenkomst sloten. Helaas kregen ze daar later nog wel wat spijt van. Hier hebben we het Gemeenschapshuis bezocht. Mooi houtsnijwerk te zien en alles wat ze snijden heeft een betekenis. Ook de mooie oorlogskano ligt er. Ook heel mooi bewerkt en ook de overkapping die er is heeft veel mooi houtsnijwerk met een speciale betekenis voor de Maori. In het huis waar de overeenkomst is getekend is ook nog een overzicht van de geschiedenis van NZ. Daarna door naar Wangarei. Wat gedronken en gesnoept en weer verder. Hierna wordt het landschap weidser en vlakker. Bij Waipa cove vinden we een camping. Waipa Cove cottages en ligt vlak bij het strand. Via een kleine lagune kunnen we daar naar het strand wandelen ( we moeten wel op onze blote voeten door het water waden) maar best lekker om nog even zo te ontspannen.
31-10
Vandaag gaan we richting Auckland rijden. Redelijk op tijd op en na het ontbijt vertrokken. Het weer is helder en lekker fris. In de buurt van Warkworth komen we langs Sheepworld en we zijn daar een kijkje gaan nemen. Helaas is het schaapscheren hier nog niet, maar pas later in de middag. We hebben er wel rondgekeken en foto's e.d. gemaakt. Ook doet men er veel om de natuur in de oude staat te houden. We vertrekken weer rond 11 uur en we rijden wat later de drukte van Auckland in. Rustig doorgereden en de juiste weg nu wel direct kunnen vinden en bij Manakau de Pacific Coast Highway richting Clevedon gereden. Bij de Harbour bridge van Auckland hebben we nog een mooie foto kunnen maken van de skyline van Auckland.
Voorbij Clevedon zagen we op een gegeven moment een hele stoet koeien lopen. Deze waren uit eigener beweging op weg naar de melkplaats van de farm. (bea heeft voor het eerst getracht wat te filmen) Verder langs de route bij een monument zagen we heel mooie witte bloemen staan. Het is trouwens heerlijk weer hier. Hele dag al in de korte broek. Bij de Kawakawa baai op ons gemak wat gegeten. Er zitten veel zeevogels en we hebben getracht er enkele op een foto te zetten. Hierna zijn we rustig verder gereden naar het plaatsje Thames in de hoek van Coromandel. Leuke camping gevonden en rustig overnacht.
01-11
Vanmorgen weer optijd opgestaan en we zijn richting Coromandel gereden. Onderweg is het landschap weer heel mooi en toch ook afwisselend. Iedere bocht heeft weer iets aparts in zich. Door Coromandel heen gereden en langs de weg kom je de Driving Creek Railway tegen. Dit is een in oude stijl gemaakt spoorlijntje (smalspoor). Men is nu in totaal 27 jaar bezig geweest om dit gereed te krijgen, maar dan heb je ook wat. Leuk om te zien en heel veel aparte dingen onderweg. Ook de twee niveau's wissel van de spoorlijn is heel leuk om te zien. De machinisten wachten daar eigenlijk ook op elkaar. Kan je allebei de treintjes op de foto zetten. Voor de rest zijn er meerdere kunstenaars op het pleintje gevestigd en heeft men een eigen steenbakkerij.
De vergezichten van het spoortje zijn leuk. Vooral van het Eyefull point kan je heel mooie foto's maken en hang je een honderdvijftien meter hoog op een plateau. Daarna zijn we weer verder gaan reizen maar het landschap veranderd iets en het wordt weer meer bergachtig. Veel stijgen en dalen, maar als chauffeur wel leuk om te doen, maar de bijrijder heeft wel eens commentaar op mijn rijstijl. Bij mercure's bay nog even naar Ferry Landing geweest. Wel leuk, maar we waren snel uitgekeken en zijn teruggegaan. Hier hoorden we wel van Cathedral cove. Deze is via land wel bereikbaar, alleen moet je dan naar Hahei. We zijn naar Hahei gereden en hebben eerst de wandeling daar gemaakt. Was best wel pittig en de laatste trap deed ons denken aan de afdaling bij Moens Klint in Denemarken. Daar had je een trap van 472 treden. Deze was gelukkig iets kleiner. Prachtig gezicht om naar het gat in die rots te kijken en als je er een eindje inloopt zie je pas dat de andere kant ook open is en je naar een ander stuk strand kan lopen. Hebben daar op ons gemak een poosje op een rotsblok gezeten en zijn toen weer heel stilletjes terug naar de camper gaan wandelen. Hebben de hahei beach resort geboekt en hebben er een goede nacht doorgebracht.