28-9 Afscheidsreceptie Bea

Het feestvarken in afwachting van de gasten.














Even na drie uur kwamen de eerste collega's al en even later stond er steeds een rijtje van drie of vier personen die haar gedag kwamen zeggen en haar het beste wensten voor de toekomst














Het werd steeds drukker en het leek wel een kippenhok toen de dames lekker met elkaar stonden te kletsen.














Bea had voor iedereen wel even tijd. Toen het later wat rustiger werd, kon ze zelf ook lekker een praatje maken met diverse goede collega's van haar. 

28-9 Afscheidsreceptie Bea

Bea en Irma.
Met Irma heeft ze in al die jaren dat ze met alkaar gewerkt hebben een heel goed contact gehad. Ze kenden elkaar al vanaf de schooltijd. Ook verzorgt Irma de laatste jaren als we met vakantie gaan de plantjes en post voor ons en het geeft een goed gevoel als een vertrouwd iemand dit doet.














De collega's kwamen en gingen. De tijd van de receptie was wel aardig getimed. Vlak voor het wisselen van diensten zodat de mensen die bijna klaar waren tijd hadden om afscheid te nemen en voor hen die moesten beginnen dit ook konden doen.














Andere hoek van de ruimte waar ook veel collega's stonden te genieten van een glaasje fris of een licht wijntje.














In de deuropening stonden ook collega's te kijken en ook wat kinderen in de gaten te houden. 

28-9 Afscheidsreceptie Bea

Bianca Egeter, zus van een oud collega van Piet bij Rabobank Westvoorne.
Ik heb ook een poosje met haar staan praten. Leuk van haar om te horen dat het prima gaat met Yvonne en haar man Wim en de drie kinderen.














De verpleeghuis arts van Grootehoek, waar Bea een heel goed contact mee had.














Het was even zo druk, dat er zelfs mensen op de gang stonden.














Overzichtsfoto van de bloemen, kaarten en persoonlijke wensen, lekkere dingen en cadeau bonnen en geld.
Het gaf haar een fijn gevoel dat zoveel collega's de tijd hadden genomen om even gedag te komen zeggen en iets persoonlijks tegen haar vertelden. 

Week 38

Deze week is er niet veel gebeurt. Pa en Ma zijn weer terug van vakantie en hebben het er best naar hun zin gehad.
Ook is er verheugend nieuws voor Oma. Ze heeft aangegeven dat ze toch wel naar het verzorgings tehuis wil. Ze is er een week geweest toen pa en moe in mei op vakantie zijn geweest, maar toen wilde ze na enige dagen alweer naar haar huisje terug in de Christinaplaats. Haar vriend kon haar toen nog wel helpen, maar deze zit nu ook behoorlijk in de lappenmap en nu kunnen ze het samen niet meer bolwerken. En gelukkig (voor oma dan) was er tijdens de week in mei al een indicatie gemaakt voor overgang naar het verzorgingshuis. Nu kwam deze goed van pas en de kamer die vrij is gekomen is haar nu toegewezen omdat de indicatie aangaf dat ze al veel eerder naar een verzorgingstehuis had gemoeten.
Voor pa en moe ook een hele verademing. Kunnen ze nu ook eens wat rustiger aan doen en hoeven ze niet meer iedere dag enkele uren in de verzorging van oma te steken.
Donderdag, vrijdag en zaterdag weer aardig wat kilometers gemaakt.
Zondag naar de Rhoonse grienden geweest. Mooi gebied om door te wandelen, maar af en toe een beetje eentoning. Veel riet waardoor het uitzicht over de waterlopen heel beperkt is.

24-9 Rhoonse Grienden

De Rhoonse Grienden is een mooi natuurgebied wat ligt tegen de Oude Maas. Vanuit Rhoon of Poortugaal kan je er naar toe en ondanks dat het ligt tussen enkele grote woonkernen van Rotterdam is het er heerlijk rustig














Het hele gebied is voorzien van dit soort kleine bruggen. Deze kunnen ook opgehaald worden om in het najaar ook het vele hout, riet en dergelijke wat uit het gebied gekapt wordt te transporteren over de waterlopen.














Knotwilgenpaden zijn er erg veel. Ook is er rekening gehouden met de breedte van de paden zodat ook rolstoelen in het gebied kunnen komen.




















Hier is griendhout bij elkaar gezet, wat later in het seizoen opgehaald wordt.














Door de drassigheid zijn er ook veel soorten paddestoelen terug te vinden. Zeker iets buiten de paden zie je er erg veel. 

22-9 Natuurgeweld.

Deze foto's ontvangen van een kennis over de orkaan Katrina die vorig jaar zoveel schade heeft aangericht rond New Orleans. Als je dit ziet ga je je heel klein voelen.





 

22-9 Natuurgeweld.

Deze foto's ontvangen van een kennis over de orkaan Katrina die vorig jaar zoveel schade heeft aangericht rond New Orleans. Als je dit ziet ga je je heel klein voelen.





 

Week 37

Maandag was de eerste vakantie dag van Bea. Ze is nu bezig haar vakantiedagen op te maken en hoeft alleen 28 september nog op de afscheidsreceptie aanwezig te zijn. Best een aardig vooruitzicht voor haar. Maar ze heeft al wat ideeën hoe de tijd gevuld gaat worden, dus dat komt best goed.
Ook is men bij Bergen op Zoom begonnen aan de wegwerkzaamheden bij de ring. Kostte me aardig wat tijd en dit duurt tot in oktober. Zal dus nog regelmatig file moeten rijden.
Dinsdag was een lange dag. Werken daarna nog een personeelsbijeenkomst met twee presentaties. Best nog wel laat geworden voordat ik thuis was. Woensdag was de laatste werkdag voor deze week.
Donderdag samen een rondje gaan fietsen. Na terugkomst zijn we de coniferen gaan knippen. Was best wel nodig, maar je kan dit niet het hele jaar door doen. Maar ziet er weer netjes uit.
Vrijdag rondje alleen gefiets aangezien Bea wat zaken bij haar ouders moest doen en naar de kapper. "-Middags van het zonnetje genoten en rustig wat zaken gereed gemaakt voor Nieuw Zeeland, wat nu ook op begint te schieten.
Zaterdag naar Ans Westa tentoonstelling geweest in het Museum voor Volkenkunde.
Ans Westra is een fotografe, die in 1936 in Leiden is geboren en in 1957 naar Nieuw Zeeland geëmigreerd. Vanaf 1959 heeft ze veel foto reportages gemaakt, maar vooral ook het leven van de maori's en hun cultuur vastgelegd. Ze was precies in de tijd gekomen dat de Maori zich bewust werden van hun identiteit. Veel van de protestmarsen en vergaderingen heeft ze gefotografeerd, maar vooral het gewone leven van de Maori. Door 1 van haar boeken met foto's
die over het gewone dagelijkse leven van de Maori ging en dat op scholen werden gebruikt, is ze zelfs in de problemen gekomen. Er was een minister die het boek had goedgekeurd en daarna is dit naar de lagere scholen in Nieuw Zeeland gezonden. Hierna kwamen er uit het land op en aanmerkingen Men vond achteraf dat men het boek beter niet had kunnen gebruiken, maar de maori vrouwen voelden zich al danig in hun hemd gezet. Gelukkig is dit allemaal goedgekomen en nu pas heeft men begrepen hoe belangrijk haar werk voor de Maori is geweest.
Afgelopen jaar heeft ze heel haar prive-bibliotheek overgedragen aan the National Library the Wellington.

17-9 Kwade Hoek, Goeree

De vissers uit Stellendam en Goeree-Overflakkee zijn nog thuis. Maandagochtend vroeg varen ze weer uit. Op de visafslag kan je ook de bekende Stellendamse garnalen in de veiling zien gaan.














Het was jammer genoeg wat deemsterig, waardoor je niet een mooi overzicht kon maken vanuit de Kwade Hoek. Bij helder weer, kan je naar links het puntje van de Maasvlakte zien en rechts het begin van de Haringvlietdam die er niet zo ver vandaan ligt.














Dit ie het weidse Goereese land.














In het natuurgebied zelf zie je vaak dit soor watertjes. Dit gebied ligt buitendijks waardoor eb en vloed hier invloed kunnen uitoefenen. 

16-9 Ans Westra / Nieuw-Zeeland

De Maori groep Ngati Ranana uit Londen, gaf een demonstratie van de diverse dansen die bij de Maori in gebruik zijn. Deze groep is al veertig jaar werkzaam en wordt de laatste jaren steeds meer gevraagd om exposities over de Maori en hun cultureel erfgoed te ondersteunen.














De demonstratie wordt dan ook met veel overgave gedaan.














Ook bij de heren wordt er niet ingehouden. Diverse accenten worden gelegd door op de dijen (echt geen dijenkletsers) en armen te slaan en na enige keren zag je ook echt de rode plekken verschijnen
 

16-9 Ans Westra / Nieuw-Zeeland

De leden van de groep maakten er een leuke show van. maar bleken wel heel serieus hun idealen en cultuur te onderhouden. 1 van de leden gaf ook uitleg van de (oorlogs) dans (haka) die het rugby team Nieuw-Zeeland gebruikt om de tegenstander te imponeren.




















Een deel van de expositie van Ans Westra werd getoond in de zaal van Oceanië. In deze zaal waren ook deze prachtige kleden en maskers uit Nieuw Guinea opgesteld. Deze voorstelling van kleden en maskers was zeker 5 meter hoog.

12-9 Zonsopkomst

12-9 Dinsdag ochtend deze mooie zonsopkomst vlak bij de Philipsdam

Week 36

Maandag en dinsdag verjaardagen gevierd. Oma is maandag 97 geworden, maar ik heb niet het idee dat ze de 100 haalt. Ze kraakt en piept aan alle kanten en heeft veel hulp nodig.
Dinsdag bij Arend geweest. Hij is nu 49 geworden, dus volgend jaar is hij de klos. Aan de dijk weten ze daar wel raad mee. Kunnen ze hem eens flink op de hak nemen.
Donderdag weer een groot rondje gefietst, maar ging niet van harte. Toch wel buiig en veel wind. Gelukkig maar een goeie 25 kilometer echt op kop, maar daarna viel het wel mee. Goed voor het luie zweet zulke stukken tegen t3egenwind.
Donderdag en vrijdag hebben voor Bea in het teken gestaan van haar afscheid op het werk. Zowel in Grooten Hoeck als in Voornesteyn is ze nu klaar. De komende weken kan ze haar vakantiedagen opmaken en 1 oktober is ze thuis en klaar met werken. Ze heeft al enkele ideeën wat ze met haar vrije tijd gaat doen en in huis heeft ze ook al wat zaken gevonden die veranderd gaan worden. Ben benieuwd.
Zaterdag samen nog een lekker rondje gefietst al vroeg in de ochtend. Het zag er na de boodschappen zo goed uit, datwe gelijk daarna weg zijn gegaan. Gelukkig maar, want in de middag stak er weer een behoorlijke bries op.
Zondag zijn we heerlijk gaan stappen in Leiden. Leuke stad, mooie bezienswaardigheden en ook nog gezien dat in het museum voor volkenkunde een expositie is over Nieuw Zeeland op 16 en 17 september. In oktober is er ook nog een expositie over Australië, misschien gaan we daar ook wel heen.

10-9 Leiden

Deze molen staat bij het bedrijf Noordman Hout in Leiden. Hoort eigenlijk niet bij de route die we hebben gewandeld, maar is wel mooi om te zien














De Stadstimmerwerf. Nu gerestaureerd en in gebruik als schildersatelier



















Molen de Put. Deze hoort wel bij de route. In het begin van de route draaide de wieken niet en was het er rustig, maar toen we terugkwamen bij het begin, draaide de molenwieken en was het er druk om dat er ook een demonstratie was door een molenaar.