Weekverslag week 3 Nieuw Zeeland

6-11
Picton-Kaikoura. In Kaikoura willen we gaan whale watchen en dus vol goede moed vertrokken. Weer is redelijk en onderweg zien we moderne cowboys op quad en motor om schapen en koeien te verweien. Ook onderweg niet ver voor Kaikoura worden we attent gemaakt op rustende robben en zeehonden bij de kust. Wat leuke plaatjes kunnen schieten en daarna door naar Kaikoura. Bij aankomst in Kaikoura eerst een plaats geboekt om morgen mee te kunnen en nu maar hopen dat het weer redelijk blijft. Morgen om 9 uur is het vertrek. Op de camping wilden we naar het dorp wandelen, toen we mensen uit Australie tegenkwamen waarmee we met Tamaki Maori show hebben gegeten en gepraat aan tafel. Even bijpraten dus en toch optijd naar bed.
7-11
Kaikoura-Christchurch.
Helaas is het weer veel minder geworden en de whale watching voor vandaag zijn allemaal gecancelled en ook voor de komende dagen ziet het er niet goed uit. Morgen is het weer schijnbaar nog minder dus we zijn rustig gaan toeren richting Waddington. Het is de bedoeling hier op de Tranz Alpine te stappen om naar Greymouth te gaan aan de Westkust en in Arthur's pas wandeling te maken. Lukt echter niet in Waddington en we moeten eigenlijk in Christchurch instappen. Wel vast geboekt, maar rustig via weg 73 naar Christchurch en daar camping niet ver van centrum gevonden. 's-Middags christchurch ingeweest en leuke dingen gezien.
8-11
Christchurch - Arthur's pas vv.
Vanmorgen om 6 uur opgestaan (en dat in onze vakantie) en om 10 over 7 zijn we door een shuttle busje opgehaald en naar het station gebracht (blijkt bijna een half uur rijden door de spits). Ingestapt en mooi plaatsje gevonden aan het raam. alle plaatsen zijn besproken, maar onderweg stappen nog mensen op. De Canterbury plains zijn erg vlak, maar langzaam klimt het toch tegen de 400 meter boven zeeniveau. Hierna gaat het wat langzamer omhoog en het wordt nog steiler. Mooie vergezichten in diepe dalen en tegen hoge bergen. Indrukwekkend. Vlak voor Arthur's pas zien we de Devils Punchbowl, maar de wandeling is nog vrij lang en tijdens onze wandeling komen we langs de afslag voor deze waterval van ruim 130 meter hoog. Deze is afgesloten in verband met werkzaamheden om het pad veiliger te maken en te verbeteren. Maar onze wandeling is ook heel mooi, alleen de waterval is niet zo hoog. Goed gewandeld en op ons gemak weer terug naar Arthur's pas. Daar lekker gegeten bij de Wabbley Kea (heel grote porties). Op ons gemak daarna naar het info center en nog wat dingen bekeken. Stipt volgens de regeling was de Tranz alpine er weer en langs dezelde indrukwekkende afdaling nu naar beneden voor Christchurch. Daar was een chauffeur voor de shuttle bus met tien namen op het bord en we waren nog geen tien minuten later onderweg naar de camping. In de camper wat makkelijks gemaakt en op tijd naar bed. Kunnen de indrukken bezinken.
9-11
Christcurch-Mount Cook
Waren redelijk op tijd wakker, lekker gedoucht en wat gegeten en op weg naar Mount Cook. Via weg 73 terug richting Darfield en dan de 72 op richting Lake Tekapo. We rijden steeds op de grens tussen de Canterbury plains en het gebergte. Links dus bijna vlak met hoge heggen (zo'n tien meter hoog) tegen de wind voor de schapen en koeien en aan de rechtse kant de NZ Alpen met besneeuwde toppen. Mooie wegen, af en toe wat smal en we kunnen stevig doorrijden (gemiddeld 65 kilometer per uur) Stoppen regelmatig voor een verfrissing en om foto en video te maken. Sommige tentjes loop je binnen en worden er verse koekjes, muffins o.i.d binnengebracht. Is lekker snoepen. Na Fairley wordt het heuvelachtiger maar nog steeds goed de snelheid erin.
Bij Lake Tepako kom je om een bocht en dan ligt het meer (Prachtig groen) en langs de weg maken we foto's. We rijden verder en aan de rechterkant nog een mooie parkeerplaats om foto's te maken. Helaas blijkt er achter een richel waar ik over moet een put te zitten waar ik met het rechtervoorwiel door ga en we horen wat geknarst en gekraakt onder de wagen. Blijkt dat de afvoer voor het spoelwater van de keuken is gekraakt en nu zo lek is als een mandje. (Ik deed het echt niet expres). We zien wel hoe en waar we dit laten repareren. We zijn goed verzekerd. Door naar Lake Pukaiki waar aan de bovenkant Mount Cook ligt. Onder aan het meer staan wat info borden en halfweg ligt de Glentanner camping. zijn daar heen gereden, dan is het nog maar goed 20 kilometer naar Mount Cook. Wat lang niet iedereen lukt, ging bij ons goed. Foto's van Mount Cook met top en niet in wolken gehuld.
10-11
Mount Cook - Mouraki boulders.
Vanmorgen vroeg al wakker van fluitende vogels. Lekker gewassen en ontbeten en naar het dorp Mount Cook Village. Daar had Bea een wandeling uitgezocht. Het leek de trap wel die Frodo moest gaan om over de bergen te komen. Aan de trap van Mount Sebastopol leek maar geen eind te komen. En wij dachten al dat de trap bij Moens Klint in Denemarken met 472 traptreden al zo hoog was. Kan hier niet aan tippen. Zijn dan ook vanaf halverwege maar in een lagere versnelling gegaan om toch boven te kunnen komen. Maar dan heb je ook wel een uitzicht over het meer en naar Mount Cook. Afdalen na een versnapering gaat dan ook weer een stuk makkelijker. Daarna weer terug naar het begin van het meer en toeren maar. Het weer is trouwens nog steeds goed. In Twizzel wel de garage gevonden, maar de eigenaar zat al in de auto met monteur om naar spoedklus toe te gaan en verwees me door naar de garage in Oamaru. Bleek dat de workshop van het station daar al maanden niet meer in gebruik was. Verwees me door. Heb eerst de volgende garage op het lijstje gebeld., maar deze hadden de spullen weer niet op voorraad. Verwezen me door naar Dunedin. En daar hadden wij geen tijd om naar de garage te kunnen. Onderweg nog wat lekkers gegeten en rustig doorgereden. In Mouraki een kleine camping gevonden en Bea had last van een opkomende migraine, dus deze snel in een donkere camper op bed gelegd. Heb rustig wat door het dorpje gewandeld en ben gaan kijken hoe het was in de camper. Ging niet best en op een gegeven moment was de afwasbak nodig om wat op te vangen.(eet smakelijk). Afwachten verder hoe het morgen gaat.We willen dan naar Dunedin.
11-11
Mouraki boulder - Dunedin
Bea heeft vannacht gelukkig verder goed geslapen en heeft alleen nog een licht gevoel in haar hoofd (beetje wattenbollerig). De Mouraki bollen zijn eigenaardig om te zien. Hoe komt het dat ze zo rond zijn???!!!!!
Rustige strandwandeling gemaakt en daarna ingestapt en doorgereisd naar Dunedin. Mooie stad om doorheen te rijden en een parkeerp-laatsje hebben we snel gevonden vlak bij het infocenter. Bij info wat folders opgehaald en de stad in. Hele mooie oude gebouwen en prima onderhouden (het hekwerk werd nog met de hand schoongemaakt). Het station is ook heel apart en mooi. Veel foto's gemaakt, ook in het gebouw.
Daarna door langs de kust voor de geeloog pinquins. Mooi opgezet en heel veel informatie. We hadden ook maar een kleine groep van 3 personen, dus je kan heel wat vragen aan de reisleiding. Verder liep je elkaar ook niet in de weg om foto's en film te maken. Daarna door naar het Albatroscentrum. Helaas was het niet mogelijk in verband met het nestelen en leggen van de eieren om bij de albatrossen te komen. We hebben alleen vanaf het terras van het restaurant geprobeerd er 1 of 2 op de foto te krijgen, maar dat lukte uiteindelijk wel.
Terug langs de Harington weg naar Portobello waar we op een camping komen die we uit het boekje hebben gehaald. Netjes en schoon.
12-11
Dunedin - Lake Manapouri
Op tijd op en vroeg weg. Lange rit voor de boeg. We proberen naar Te Anau te gaan in verband met de Milford Sound. Onderweg getankt en de eigenaar van het station verteld dat de Doubtful sound eigenlijk qua natuur en grootte mooier is als de Milford Sound, maar geen Mitre Peak heeft. We zijn dus wel onze route blijven volgen alleen zijn we niet naar Te Anau gereden, maar naar Manapouri. Hebben een camping vlak langs het meer en staan vlak bij een restaurantje, waar we vanavond gaan eten.